Getraumatiseerde leerlingen

zijn leerlingen die traumatische ervaringen hebben meegemaakt in hun leven.

Trauma kan vele vormen aannemen, zoals fysiek, emotioneel of seksueel misbruik, geweld, natuurrampen, verlies van dierbaren, en andere schokkende gebeurtenissen.

Deze traumatische ervaringen kunnen ernstige emotionele en psychologische gevolgen hebben voor de leerlingen.

 

Getraumatiseerde leerlingen vertonen vaak specifieke gedragskenmerken en symptomen als gevolg van hun trauma, zoals emotionele uitbarstingen, vermijding van herinneringen aan het trauma, angst, depressie 8en moeite met concentreren.

Deze symptomen kunnen hun vermogen om effectief deel te nemen aan het onderwijs beïnvloeden.

 

Het begrip van traumatische ervaringen en de impact ervan op leerlingen is van groot belang voor onderwijsprofessionals, omdat het hen in staat stelt passende ondersteuning te bieden en een veilige omgeving te creëren waarin getraumatiseerde leerlingen kunnen leren en herstellen.

Traumasensitief onderwijs richt zich op het begrijpen en reageren op de behoeften van deze leerlingen om hun welzijn en leerresultaten te verbeteren.

Trauma kan aanzienlijke invloed hebben op het leerproces van leerlingen.

Hier zijn enkele manieren waarop trauma het leren beïnvloedt:

 

1. Emotionele dysregulatie

Leerlingen met trauma kunnen moeite hebben met het reguleren van hun emoties. Dit kan leiden tot uitbarstingen van woede, verdriet of angst, waardoor het moeilijk is om zich te concentreren op het leren.

 

2. Hypervigilantie

Getraumatiseerde leerlingen kunnen constant alert zijn op gevaar, wat hun vermogen om te ontspannen en zich te concentreren belemmert.

 

3. Verstoring van geheugen en cognitie

Trauma kan het geheugen en de cognitieve functies nadelig beïnvloeden. Leerlingen kunnen moeite hebben met het vasthouden en ophalen van informatie.

 

4. Negatief zelfbeeld

Trauma kan leiden tot een laag zelfbeeld en gevoelens van schaamte. Dit kan het vertrouwen in het eigen kunnen verminderen.

 

5. Gedragsproblemen

Leerlingen met trauma vertonen soms gedragsproblemen als een manier om met hun emoties om te gaan. Dit kan leiden tot disciplineproblemen in de klas.

 

6. Vermijding

Sommige leerlingen vermijden situaties of taken die hen aan hun trauma herinneren. Dit kan hun betrokkenheid bij het leerproces verminderen.

 

7. Fysieke gezondheidsproblemen

Trauma kan leiden tot fysieke gezondheidsproblemen die de aanwezigheid in de klas en de concentratie beïnvloeden.

 

Het begrijpen van deze effecten is essentieel voor traumasensitief onderwijs.

Het bieden van een veilige, ondersteunende omgeving en het tonen van begrip en geduld zijn cruciaal om getraumatiseerde leerlingen te helpen bij hun leerproces.

 

Schoolkinderen kunnen

verschillende soorten trauma's

ervaren die hun leerproces kunnen belemmeren. 

Trauma's kunnen variëren in intensiteit en impact, en ze kunnen zich op verschillende manieren manifesteren. 

Hier is een lijst van mogelijke trauma's die schoolkinderen kunnen ervaren:

 

  1. Fysiek misbruik

Kindermishandeling, lichamelijk geweld of letsel kunnen traumatische ervaringen zijn.

 

  1. Seksueel misbruik

Seksueel misbruik of aanranding kan diepgaande emotionele en psychologische gevolgen hebben.

 

  1. Verwaarlozing

Het gebrek aan basiszorg, aandacht en liefde van ouders of verzorgers kan traumatisch zijn.

 

  1. Verlies of scheiding

De dood van een dierbare, echtscheiding of scheiding van ouders kan emotioneel traumatisch zijn.

 

  1. Geweld in de gemeenschap

Blootstelling aan geweld, misdaad of burgerlijke onrust in de gemeenschap kan traumatisch zijn.

 

  1. Natuurrampen

Natuurrampen zoals aardbevingen, overstromingen of bosbranden kunnen traumatische ervaringen veroorzaken.

 

  1. Getuige zijn van huiselijk geweld 

Het getuige zijn van gewelddadige conflicten tussen ouders of verzorgers kan traumatisch zijn.

 

  1. Ongelukken of letsel

Ernstige ongelukken of fysieke verwondingen kunnen traumatische herinneringen achterlaten.

 

  1. Psychologisch misbruik

Verbaal geweld, pesten of emotioneel misbruik kan schadelijk zijn voor kinderen.

 

  1. Verlies van thuis of dakloosheid 

Het verlies van een thuis of dakloosheid kan traumatisch zijn voor een kind.

 

  1. Migratie en ontworteling 

Het verlaten van het geboorteland, vluchten voor conflicten of migreren naar een nieuwe omgeving kan traumatisch zijn.

 

  1. Ziekte of ziekten

Ernstige ziekten, medische behandelingen of langdurige gezondheidsproblemen kunnen traumatische stress veroorzaken.

 

  1. Getuige van criminaliteit 

Het getuige zijn van misdrijven, zoals overvallen of geweld, kan traumatisch zijn.

 

  1. Sociale isolatie

Langdurige eenzaamheid of gebrek aan sociale steun kan een negatieve invloed hebben op het welzijn van een kind.

 

  1. Gebrek aan fundamentele middelen

Een gebrek aan basisbehoeften zoals voedsel, onderdak of kleding kan traumatisch zijn.

 

  1. Oorlog en conflicten

Kinderen die betrokken zijn bij oorlogen of gewapende conflicten lopen het risico traumatische ervaringen op te doen.

 

  1. Raciale of culturele trauma's

Ervaringen met racisme, discriminatie of culturele vervreemding kunnen traumatisch zijn.

 

Het is belangrijk op te merken dat trauma's individueel verschillen en dat de impact ervan op het leren van een kind sterk kan variëren. 

Professionele ondersteuning en trauma-geïnformeerd onderwijs kunnen cruciaal zijn om kinderen te helpen herstellen en hun leerproces te bevorderen.

 

Het herkennen van trauma's bij leerlingen

kan een uitdaging zijn, omdat de symptomen en tekenen variëren afhankelijk van de individuele ervaring en het temperament van het kind.

Hier zijn enkele manieren waarop je trauma bij leerlingen kunt herkennen:

 

  1. Gedragsveranderingen

 Let op significante veranderingen in het gedrag van een leerling. Dit kunnen plotselinge agressie, teruggetrokkenheid, stemmingswisselingen, woede-uitbarstingen, angst of een algemene verandering in gedrag zijn.

 

  1. Emotionele reacties

 Leerlingen met trauma kunnen overweldigende emoties ervaren. Ze kunnen snel geïrriteerd zijn, gemakkelijk huilen, of moeite hebben met het beheersen van hun emoties.

 

  1. Slaapproblemen 

Trauma kan leiden tot slaapproblemen, zoals nachtmerries, moeite met inslapen of vaak wakker worden 's nachts.

 

  1. Concentratieproblemen

Trauma kan de concentratie en aandacht van een leerling beïnvloeden. Ze kunnen moeite hebben met focussen op taken of lessen.

 

  1. Terugtrekking en isolatie

Sommige leerlingen kunnen zich terugtrekken uit sociale interacties en zich geïsoleerd voelen van hun leeftijdsgenoten.

 

  1. Fysieke symptomen

Let op lichamelijke klachten zoals buikpijn, hoofdpijn of andere onverklaarde pijnklachten. Deze kunnen soms worden geassocieerd met trauma.

 

  1. Flashbacks of herbelevingen

 Leerlingen met trauma kunnen flashbacks hebben waarin ze de traumatische gebeurtenis opnieuw beleven. Ze kunnen angstig of in paniek raken.

 

  1. Veranderingen in schoolprestaties    Trauma kan invloed hebben op de academische prestaties. Leerlingen kunnen verslechtering in cijfers, verminderde betrokkenheid of schoolverzuim vertonen.

 

  1. Gebrek aan vertrouwen

 Leerlingen met trauma kunnen problemen hebben met het opbouwen van vertrouwen in volwassenen en medeleerlingen. Ze kunnen wantrouwend zijn en zich moeilijk openstellen.

 

  1. Hyperwaakzaamheid

Sommige leerlingen kunnen overmatig alert zijn op mogelijke dreigingen, wat kan leiden tot hypervigilantie.

 

  1. Uitdagingen met relaties

Trauma kan de sociale vaardigheden van een leerling beïnvloeden, waardoor het moeilijk wordt om gezonde relaties met leeftijdsgenoten op te bouwen.

 

  1. Zelfbeschadigend gedrag

Sommige leerlingen kunnen zelfbeschadigend gedrag vertonen als een manier om met hun emotionele pijn om te gaan.

 

Het is belangrijk op te merken dat deze tekenen en symptomen niet altijd direct aan trauma kunnen worden toegeschreven, en ze kunnen ook op andere problemen wijzen.

Als je vermoedt dat een leerling trauma heeft, is het raadzaam om samen te werken met professionals zoals schoolpsychologen, counselors of maatschappelijk werkers, die gespecialiseerd zijn in het herkennen en behandelen van trauma bij kinderen.

Een vroege identificatie en de juiste ondersteuning kunnen cruciaal zijn voor het welzijn en het herstel van de leerling.

 

omgangsvormen

tussen jou en een getraumatiseerde leerling, samen met enkele

valkuilen

om te vermijden:

 

Beste omgangsvormen:

 

  1. Veiligheid en vertrouwen opbouwen

 Creëer een veilige en ondersteunende omgeving waarin de leerling zich comfortabel voelt. Neem de tijd om een vertrouwensband op te bouwen door consistent en voorspelbaar te zijn in je gedrag.

 

  1. empathisch luisteren

Luister actief naar de leerling zonder oordeel. Laat zien dat je begrijpt en geeft om wat ze te zeggen hebben. Geef hen ruimte om hun gevoelens en gedachten te uiten.

 

  1. Voorspelbaarheid en structuur

Bied duidelijke en consistente routines en regels. Getraumatiseerde leerlingen gedijen vaak bij voorspelbaarheid omdat dit hen een gevoel van controle geeft.

 

  1. Positieve bevestiging

Geef regelmatig positieve feedback en erkenning voor inspanningen en prestaties. Dit kan het zelfvertrouwen van de leerling vergroten en hen aanmoedigen om te blijven proberen.

 

  1. Grenzen en de-escalatie

Stel duidelijke grenzen voor gedrag en geef de leerling strategieën om met emoties om te gaan. Wees bedachtzaam bij het de-escaleren van situaties en vermijd confrontaties.



Valkuilen om te Vermijden:

 

  1. Onbegrip van trauma

 Een valkuil is het onderschatten van de impact van trauma. Het is belangrijk om je bewust te zijn van de mogelijke triggers en gevoeligheden van de leerling.

 

  1. Forceren van gesprekken

 Vermijd het afdwingen van gesprekken of het duwen van de leerling om over hun trauma te praten als ze er niet klaar voor zijn. Respecteer hun tempo.

 

  1. Overweldiging met prikkels

Wees voorzichtig met te veel prikkels of activiteiten in de klas. Te veel kan overweldigend zijn voor een getraumatiseerde leerling.

 

  1. Ontoereikende zelfzorg

Verwaarloos je eigen zelfzorg niet. Het kan vermoeiend zijn om met getraumatiseerde leerlingen te werken, en als je niet goed voor jezelf zorgt, kun je zelf overbelast raken.

 

  1. Straffen in plaats van ondersteunen

Probeer gedrag niet te straffen zonder eerst te begrijpen wat erachter zit. Vaak is negatief gedrag een manier van de leerling om met hun trauma om te gaan. Zoek naar manieren om te ondersteunen in plaats van te straffen.

 

Houd deze omgangsvormen en valkuilen in gedachten terwijl je met getraumatiseerde leerlingen werkt. Het begrijpen van hun behoeften en het bieden van een veilige en ondersteunende omgeving kan een aanzienlijke positieve impact hebben op hun welzijn en leerervaring.


 

Het leren omgaan met emoties is een belangrijke vaardigheid voor leerlingen,

vooral voor degenen die trauma hebben ervaren. Hier zijn enkele goede strategieën die je kunt implementeren in de klas om leerlingen te helpen met emoties om te gaan:

 

  1. Emotieherkenning

   - Leer leerlingen om hun emoties te herkennen en te benoemen. Gebruik visuele hulpmiddelen zoals emotiekaarten met verschillende gezichtsuitdrukkingen.

 

  1. Ademhalingsoefeningen

   - Leer eenvoudige ademhalingstechnieken, zoals diepe ademhaling, om stress te verminderen en emoties te reguleren. Oefen dit tijdens rustmomenten in de klas.

 

  1. Mindfulness en ontspanning

   - Introduceer mindfulness-oefeningen of korte meditaties om leerlingen te helpen zich te concentreren en kalmte te vinden, vooral als ze zich overweldigd voelen.

 

  1. Expressieve kunsten

   - Moedig creatieve expressie aan door middel van kunst, muziek of schrijven. Dit kan leerlingen helpen hun emoties te uiten en te verwerken.

 

  1. Emotiegerichte gesprekken

   - Houd regelmatige cirkelgesprekken waarin leerlingen kunnen delen hoe ze zich voelen. Dit kan een veilige ruimte creëren voor open communicatie.

 

  1. Zelfreflectie

   - Moedig leerlingen aan om dagboeken bij te houden of zelfreflectieoefeningen te doen om hun emoties beter te begrijpen.

 

  1. Emotie-educatie

   - Integreer lesmateriaal over emoties in het curriculum. Bespreek de verschillende emoties en hoe ze worden ervaren.

 

  1. Conflictbeheersing

   - Leer leerlingen conflictoplossingsvaardigheden en strategieën om constructief met conflicten om te gaan zonder geweld.

 

  1. Positieve bevestiging

   - Erken en beloon positieve emotieregulatie. Moedig leerlingen aan om zichzelf te prijzen wanneer ze goed omgaan met moeilijke emoties.

 

  1. Leerlingondersteuningsteam

    - Creëer een leerlingondersteuningsteam met psychologen, counselors en sociale werkers die specifieke leerlingen kunnen begeleiden bij het omgaan met emoties.

 

  1. Ouderbetrokkenheid

    - Betrek ouders bij de emotionele ontwikkeling van hun kinderen. Geef advies en bronnen om thuis emotionele vaardigheden te oefenen.

 

  1. Trauma-geïnformeerd onderwijs

    - Zorg ervoor dat het onderwijs benaderd wordt vanuit een traumaperspectief, waarin begrip en ondersteuning voor de emoties van leerlingen centraal staan.

 

Bij het implementeren van deze strategieën in de klas is consistentie en geduld cruciaal. 

Creëer een veilige en ondersteunende omgeving waarin leerlingen zich vrij voelen om hun emoties te uiten en te leren hoe ze ermee om kunnen gaan. 

Bovendien kan het nuttig zijn om samen te werken met professionals zoals schoolpsychologen of counselors om de effectiviteit van deze strategieën te maximaliseren.

 

 

Het motiveren van getraumatiseerde leerlingen

om aan het werk te gaan en juiste keuzes te maken kan een uitdaging zijn, maar het is mogelijk met de juiste aanpak en ondersteuning. Hier zijn enkele strategieën om getraumatiseerde leerlingen te motiveren:

 

  1. Een veilige en ondersteunende omgeving creëren

   - Zorg ervoor dat de klas een veilige en ondersteunende omgeving is waarin de leerling zich comfortabel voelt. Dit kan helpen om angst en spanning te verminderen.

 

  1. Relatie opbouwen

   - Bouw een sterke en vertrouwensvolle relatie op met de leerling. Laat zien dat je er voor hen bent en dat je om hun welzijn geeft.

 

  1. Begrip tonen

   - Toon begrip voor de ervaringen van de leerling en erken de impact van trauma. Laat zien dat je luistert en dat je hun gevoelens begrijpt.

 

  1. Trauma-geïnformeerd onderwijs

   - Implementeer trauma-geïnformeerde onderwijspraktijken in de klas. Dit omvat het begrijpen van de effecten van trauma op het leren en gedrag en het aanpassen van je onderwijsbenadering dienovereenkomstig.

 

  1. Individuele ondersteuning

   - Bied individuele ondersteuning en aanpassingen aan de leerling, indien nodig. Dit kan betekenen dat je de leerstof aanpast, extra begeleiding biedt of flexibele deadlines stelt.

 

  1. Positieve bevestiging

   - Geef regelmatig positieve feedback en erkenning voor inspanningen en prestaties, hoe klein ook. Positieve bevestiging kan motiverend zijn.

 

  1. Doelgericht onderwijs

   - Stel duidelijke, haalbare doelen samen met de leerling. Hierdoor voelen ze zich meer betrokken bij hun eigen leerproces.

 

  1. Keuzes en autonomie bieden

   - Laat de leerling keuzes maken binnen het klaslokaal, zoals het kiezen van activiteiten of projectonderwerpen. Dit kan een gevoel van controle geven.

 

  1. EmotieregulatievaardighedenlLeren

   - Onderwijs de leerling concrete emotieregulatievaardigheden, zoals ademhalingsoefeningen of zelfreflectie, om hen te helpen met stress om te gaan.

 

  1. Samenwerking met ouders of verzorgers

    - Werk samen met de ouders of verzorgers van de leerling om consistente ondersteuning te bieden, zowel op school als thuis.

 

  1. Professionele ondersteuning

    - Overweeg om professionele hulp in te schakelen, zoals schoolpsychologen of maatschappelijk werkers, om individuele begeleiding te bieden aan de leerling.

 

  1. Geduld en empathie*

    - Wees geduldig en begripvol. Het herstelproces kan langzaam verlopen, en het is belangrijk om realistische verwachtingen te hebben.

 

Het is essentieel om de behoeften en reacties van elke getraumatiseerde leerling te respecteren en aan te passen aan hun individuele situatie. Het opbouwen van vertrouwen en het bieden van een ondersteunende omgeving zijn cruciaal om hen te motiveren om aan het werk te gaan en positieve keuzes te maken.




Het meten van de voortgang van trauma-herstel

bij een leerling is een complex proces, omdat trauma op verschillende manieren kan worden ervaren en gemanifesteerd. Er zijn echter verschillende observatiemethoden en benaderingen die kunnen worden gebruikt om deze voortgang te monitoren. Hier zijn enkele van de methoden die kunnen worden toegepast:

 

  1. Observatie van gedrag en emoties

   - Deze methode omvat het nauwlettend in de gaten houden van het gedrag en de emoties van de leerling in de klas en op school. Denk aan veranderingen in stemming, gedragingen zoals agressie of teruggetrokkenheid, en de interactie met anderen.

 

  1. Zelfrapportage

   - Voor oudere leerlingen kan zelfrapportage een waardevolle tool zijn. Leerlingen kunnen hun eigen gevoelens en emoties beschrijven en aangeven hoe ze zich in verschillende situaties voelen.

 

  1. Feedback van ouders of verzorgers

   - Ouders en verzorgers kunnen waardevolle inzichten bieden in de voortgang van trauma-herstel buiten de schoolomgeving. Gesprekken met ouders kunnen nuttige informatie opleveren.

 

  1. Gesprekken met vertrouwde volwassenen

   - Het hebben van regelmatige gesprekken met vertrouwde volwassenen in het leven van de leerling, zoals therapeuten of counselors, kan inzicht geven in de voortgang van het trauma-herstel.

 

  1. Portfolio's of journals

   - Leerlingen kunnen een portfolio bijhouden of een dagboek schrijven om hun eigen voortgang bij te houden en gevoelens en gedachten te uiten.

 

  1. Trauma-geïnformeerde Beoordelingen

   - Trauma-geïnformeerde beoordelingen, uitgevoerd door getrainde professionals, kunnen specifiek gericht zijn op het evalueren van de trauma-gerelateerde symptomen en voortgang van een leerling.

 

  1. Gestructureerde Observaties

   - Gebruik gestructureerde observaties en gedragschecklists om specifieke gedragingen of reacties te volgen die relevant zijn voor trauma-herstel.

 

  1. Psychometrische evaluaties

   - In sommige gevallen kunnen psychometrische tests en evaluaties worden gebruikt om de voortgang van de leerling te meten, zoals vragenlijsten voor angst, depressie of posttraumatische stressstoornis (PTSS).

 

  1. Teambesprekingen

   - Regelmatige teambesprekingen waarbij leraren, therapeuten, en andere professionals betrokken zijn, kunnen helpen om verschillende waarnemingen en inzichten te combineren en een holistisch beeld van de voortgang van de leerling te creëren.

 

Het is belangrijk op te merken dat trauma-herstel een langdurig en individueel proces is, en dat geen enkele methode op zichzelf volledig inzicht kan geven. Een combinatie van observatiemethoden en een multidisciplinaire aanpak is vaak het meest effectief om de voortgang te meten en de benodigde ondersteuning aan de leerling te bieden. Bovendien is het essentieel om de privacy en het welzijn van de leerling te respecteren tijdens het verzamelen van deze informatie.

 

 

 






In de omgang met getraumatiseerde leerlingen is het van het grootste belang om uiterst gevoelig en respectvol te zijn. Hier zijn enkele

absolute no-go's:

 

  1. Ontkenning of minachting van hun ervaringen

 Minimaliseer of bagatelliseer nooit de trauma's die een leerling heeft meegemaakt. Het ontkennen of belachelijk maken van hun ervaringen kan schadelijk zijn en het opbouwen van vertrouwen bemoeilijken.

 

  1. Confronteren of druk uitoefenen

Oefen geen druk uit op de leerling om details over hun trauma te delen als ze daar niet klaar voor zijn. Het kan traumatische herbelevingen veroorzaken.

 

  1. Veroordelend gedrag

Vermijd oordelend gedrag of labels. Stigmatiseer de leerling niet op basis van hun gedrag of achtergrond.

 

  1. Straffen voor traumagerelateerd gedrag

 Bestraf de leerling niet voor gedrag dat gerelateerd is aan hun trauma. Dit kan de situatie verergeren en het gevoel van onrechtvaardigheid vergroten.

 

  1. Ongepaste uitspraken of grappen

Maak nooit grappen of uitspraken die de trauma's van de leerling belachelijk maken. Dit kan zeer schadelijk zijn en het vertrouwen ondermijnen.

 

  1. Ongepaste fysieke aanraking

Vermijd ongepaste fysieke aanraking of het betreden van persoonlijke ruimte zonder toestemming van de leerling. Respecteer hun grenzen.

 

  1. Het dwarsbomen van zelfbeschikking

Respecteer de autonomie van de leerling. Dwing hen niet om dingen te doen die ze niet willen doen, tenzij het direct hun veiligheid in gevaar brengt.

 

  1. Dreigen of straffen met verwijdering: 

Dreig niet met het verwijderen van de leerling uit de klas of school als gedragsproblemen optreden als gevolg van hun trauma. Dit kan hun angst vergroten en de situatie verergeren.

 

  1. Het delen van vertrouwelijke informatie: 

Houd vertrouwelijke informatie over de leerling strikt vertrouwelijk. Deel geen persoonlijke of gevoelige informatie zonder de toestemming van de leerling en/of hun ouders/verzorgers.

 

  1. Geen aandacht schenken aan gedragssignalen:

Negeer gedragssignalen van de stress niet. Als een leerling tekenen vertoont van traumagerelateerd gedrag, neem dan de nodige stappen om hen te ondersteunen.

 

  1. Niet luisteren: 

Wees niet ongevoelig voor wat de leerling te zeggen heeft of negeer hun emotionele behoeften. Luister actief en met empathie.

 

  1. Forceren van emoties: 

Druk de leerling niet om bepaalde emoties te tonen of zich op een bepaalde manier te gedragen. Iedereen verwerkt trauma anders, en ze moeten de ruimte hebben om hun eigen tempo te volgen.

 

Het is van vitaal belang om een cultuur van begrip, respect en ondersteuning te creëren voor getraumatiseerde leerlingen. Het vermijden van deze no-go's zal helpen om een veilige en ondersteunende omgeving te bieden waarin ze kunnen herstellen en gedijen.



Naast het vermijden van de eerder genoemde no-go's, zijn er

positieve acties en benaderingen

die je moet volgen bij de omgang met getraumatiseerde leerlingen. Hier zijn enkele belangrijke dingen die je moet doen:

 

  1. Luister actief en empathisch

   - Luister naar de leerling met empathie en begrip. Laat hen hun ervaringen delen en moedig open communicatie aan.

 

  1. Bied veiligheid en voorspelbaarheid

   - Creëer een veilige en voorspelbare omgeving waarin de leerling zich kan ontspannen en zich veilig kan voelen.

 

  1. Respecteer grenzen en autonomie

   - Respecteer de grenzen en autonomie van de leerling. Laat hen keuzes maken en controle hebben over zaken waar mogelijk.

 

  1. Trauma-geïnformeerd onderwijs

   - Implementeer trauma-geïnformeerde onderwijspraktijken in de klas. Dit omvat begrip hebben voor de impact van trauma op het leren en gedrag.

 

  1. Emotieregulatie ondersteunen

   - Leer de leerling effectieve emotieregulatievaardigheden aan, zoals ademhalingsoefeningen of mindfulness, om hen te helpen stress te beheersen.

 

  1. Positieve bevestiging

   - Geef regelmatig positieve feedback en bevestiging voor inspanningen en prestaties. Versterk hun gevoel van eigenwaarde.

 

  1. Zorg voor consistente ondersteuning

   - Zorg voor consistente en voorspelbare ondersteuning, zowel op school als thuis. Werk samen met ouders of verzorgers om de leerling te ondersteunen.

 

  1. Professionele ondersteuning zoeken

   - Overweeg om professionele hulp in te schakelen, zoals schoolpsychologen of maatschappelijk werkers, om individuele begeleiding te bieden aan de leerling.

 

  1. Trauma-informeerde hulpbronnen delen

   - Deel relevante hulpbronnen en informatie over traumatherapie en ondersteunende organisaties met de leerling en hun familie.

 

  1. Flexibiliteit en geduld tonen

    - Wees flexibel en geduldig. Begrijp dat herstel van trauma tijd kan kosten, en ieder kind heeft zijn eigen tempo.

 

  1. Betrek de leerling actief

    - Betrek de leerling actief bij hun eigen leerproces en herstel. Laat hen meedenken en keuzes maken in hun onderwijs.

 

  1. Samenwerking in het team

    - Werk samen met een team van professionals, waaronder therapeuten, counselors en leraren, om een alomvattende ondersteuning te bieden aan de leerling.

 

Het is van het grootste belang om te onthouden dat het ondersteunen van getraumatiseerde leerlingen een langdurig proces is dat begrip, geduld en toewijding vereist.

Door deze positieve benaderingen te volgen, kun je bijdragen aan het welzijn en de veerkracht van de leerling en hen helpen hun trauma te overwinnen.

-----------------------------------------------------

 

 

condensed study guide

by ©ase2023