Het hartverscheurende verhaal van Mike, een jongen in een Rotterdamse groep 8.
Het verhaal van Mike, een 12-jarige jongen die elke dag met een loodzware last naar school komt, laat een diepe indruk achter.
Zijn doffe ogen, eens gevuld met nieuwsgierigheid, stralen nu een onpeilbare leegte uit.
Zijn glimlach, die ooit stralend en oprecht was, is veranderd in een flauwe schim van wat het ooit was.
De speelsheid die inherent is aan zijn leeftijd lijkt compleet verdwenen, vervangen door een onzichtbare muur die hem scheidt van zijn klasgenoten.
Het is in de kleine gebaren dat zijn strijd het meest zichtbaar wordt.
Wanneer zijn klasgenoten rondrennen op het schoolplein, staat Mike daar, een stille getuige van de onbekende pijn die zijn jonge hart verscheurt.
In de klas vermijdt hij oogcontact, bang dat zijn diep verborgen kwetsbaarheid door anderen opgemerkt zal worden.
Hij vindt zijn toevlucht in stilte, in de hoek van het klaslokaal, te midden van een menigte die hem niet begrijpt, en misschien, die hij zelf niet begrijpt.
De leerkrachten, hoewel bedreven in het omgaan met gedragsstoornissen, merken zijn stille worsteling op.
Ze zien hoe zijn cijfers geleidelijk afnemen, hoe zijn ooit vurige passie voor leren is gedoofd tot een bijna onmerkbare gloed.
Ze weten dat ze niet alleen zijn leerprestaties moeten verbeteren, maar ook zijn ziel moeten helen.
In een stad als Rotterdam, waar veerkracht een kernwaarde is, vechten ze zij aan zij met Mike.
Door middel van aandachtig, traumasensitief onderwijs en door hem te omringen met begrip en liefde, proberen ze de scherven van zijn gebroken geest te lijmen.
Ze zijn vastbesloten om hem weer te laten glimlachen, om de vonk van hoop in zijn ogen te herstellen en hem te laten geloven dat het leven, net als Feyenoord in blessuretijd, altijd in staat is tot een glorieuze comeback.
Het verhaal van Mike is een herinnering aan de complexiteit van de menselijke geest, aan de onzichtbare gevechten die velen van ons elke dag voeren.
Het herinnert ons eraan dat elk kind, hoe stil of onopvallend ook, een heldhaftige strijd kan leveren die begrip, mededogen en aandacht vereist.
Want in Rotterdam,
waar de geest van veerkracht en gemeenschap heerst,
is er altijd ruimte voor herstel, voor wederopstanding,
en voor het overwinnen van zelfs de donkerste schaduwen.
👊🏼
